Język ormiański lub armeński (Հայերեն) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich z grupy satem, stanowi jednak w niej samodzielną gałąź. Obecnie używany jest w Republice Armenii i Republice Górskiego Karabachu, gdzie jest językiem urzędowym, a także w Gruzji, Iranie, Syrii, Rosji w Libanie i 24 innych państwach przez około 6 milionów ludzi. Obecnie w użyciu są dwa standaryzowane dialekty języka ormiańskiego, różniące się wymową niektórych głosek, a także odmianą czasowników i czasami gramatycznymi. Nazwy dialektów pochodzą od miejsca ich powstania: Język wschodnioormiański (arewelahajeren - Արևելյան հայերեն) używany na Wyżynie Armeńskiej u podnóży góry Ararat, w tym w obecnej Republice Armenii, Język zachodnioormiański (arewemtahajeren - Արևմտյան հայերեն) do rzezi Ormian używany przez Ormian mieszkających w Anatolii, obecnie używany jedynie wśród ormiańskiej diaspory. W liturgii Kościoła ormiańskiego używany jest starożytny język ormiański zwany grabar. Ormianie Polscy od XVII wieku, choć nie powszechnie, posługiwali się językiem zachodnioormiańskim (arewemtahajeren - Արևմտյան հայերեն). Na skutek postępującej polonizacji znajomość języka ormiańskiego niemal zanikła, przetrwała jedynie w kolonii ormiańskiej w Kutach nad Czeremoszem (do II wojny światowej). Do dziś żyje w Polsce kilka osób, które pamiętają używany tam język zachodnioormiański.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_ormiański